Kırılan Şişe


Bir masa başında, mum ışığında
Yoklukla gecemi soğutuyorum
Cümle kenarında, satır başında
Düşünce leyli der; uyutuyorum.

Ölülere güneş ne zaman doğar?
Güzel ile gündüz unutulur mu?
Ya ölmeden karanlıkta kalanlar!
Kefensiz çığlıkları duyurulur mu?

Ölür tüm canlılar birer ikişer
Uykunun hükmü göze durunca,
Oysa ki sevgisiz ölüyor güller.

Zeytin ağaçları, mor menekşeler
Gönül mahzeninde saklanan şarap,
Kan değil akan kırılan şişeler.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIŞ DEVLÜĞÜ/ BİR ÇOCUĞUN HİKÂYESİ

BEKTAŞİ KİMDİR?

Leonardo'ya Mektup 2