Kırılan Şişe
Bir masa başında, mum ışığında Yoklukla gecemi soğutuyorum Cümle kenarında, satır başında Düşünce leyli der; uyutuyorum. Ölülere güneş ne zaman doğar? Güzel ile gündüz unutulur mu? Ya ölmeden karanlıkta kalanlar! Kefensiz çığlıkları duyurulur mu? Ölür tüm canlılar birer ikişer Uykunun hükmü göze durunca, Oysa ki sevgisiz ölüyor güller. Zeytin ağaçları, mor menekşeler Gönül mahzeninde saklanan şarap, Kan değil akan kırılan şişeler.