İsa'nın Yalnızlığı

İsa'nın Yalnızlığı

Şu yeniden doğuş mevsiminde
Hissiz ummanlara daldım,
Güneşin eşsiz cömertliğinde
Karanlıklar içinde kaldım.

Yokluğundur bana bunu yaşatan
Deliliktir.
Her gece yorgan altında ağlatan
Sensizliktir.

Hangi şarabı içtimse kötü,
Ayrılıktan sonra her dakikam ölüm
Sardı bedenimi zakkum bitkisinin kökü.

Küstürdüm dostlarımı yoksul kaldım
Gelmez Tanrı'nın kutlu yardımı,
Sanki Golgota Tepesi'ndeki İsa'yım.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

FİRKAT

KIŞ DEVLÜĞÜ/ BİR ÇOCUĞUN HİKÂYESİ

BEKTAŞİ KİMDİR?