İsa'nın Yalnızlığı
İsa'nın Yalnızlığı
Şu yeniden doğuş mevsiminde
Hissiz ummanlara daldım,
Güneşin eşsiz cömertliğinde
Karanlıklar içinde kaldım.
Yokluğundur bana bunu yaşatan
Deliliktir.
Her gece yorgan altında ağlatan
Sensizliktir.
Hangi şarabı içtimse kötü,
Ayrılıktan sonra her dakikam ölüm
Sardı bedenimi zakkum bitkisinin kökü.
Küstürdüm dostlarımı yoksul kaldım
Gelmez Tanrı'nın kutlu yardımı,
Sanki Golgota Tepesi'ndeki İsa'yım.
Yorumlar
Yorum Gönder